ای شمــایان ، که مصــــدر ِ کـارید
هــــــــــر یکی تان ، اِمـارتـی دارید
انـدکـی با شـماسـت گفتـــــــارم
بنـشـــیـنیـــد - کـارتـان دارم
هــــرگـز آیا رســد به خـاطـــــرتان ؟
وضـع ِ دیـروز و حـال ِ حاضـــــرتان ؟
مُـــــــرده بـودیـد و سخـت افـسـرده
ســـر به جیـب ِ عــــــزا فـرو بـرده
همــــــه خامـوش و بـی نـوا بـودید
همــــــه درمـــانده ، بـی صدا بـودید
" قـُم َفاَنـذِر" هَـلا ، پیـــــام رسیـد
از نَجَـف ، نامــــــه ی امــام رسیـد !
اَیّهــــــاَالمُـؤمِنیـن ، قیـــــــام کنیــد
کـار ِ کفـّـــــــار را ، تمــــــام کنیــد !
همـگی زان پیــــــام ، جـوشـیـدیـد
در تبــــــــاهِ وطـن ، خـروشــیـدیـد
خـام بـودیـم و خـوابمـــــان کـردیـد
غـرق در بحــــــر ِ انقـلابـمان کـردیـد
عـرض ِ نامـوس و ِعــــزّ ِ ما بُـردید
از میــــــان ، پـرده ی حیـــــا بُـردید
ننـگ بـود و ننـگ ، همّـتـتــــان
پُـر خیـانـت ، تمــــــام ِ خـدمتـتــــان
هیـچ شــــرم از خــــدا نیــــاوردیـد
جُـــــــز فسـاد و ریـا نیـــــاوردیـد
ارمغـــــان از فـــــــرنگ آمـده بـود
از فـــــرنگ ، ُتحفـه ننگ آمـده بـود
وادی از شـــّرتان ، پـریشـان شـد
غــــــرق ِ مـاتـم ، تمـــــام ِ ایـران شـد
هُنــــــــر آلـوده در تبــــــاهـی رفـت
ســر ِ فـــــــرهنگ بَـد کُـلاهی رفـت
نظـــــم را ، بـی نظـــــام گسـتردیـد
شعـــــر را ، بـی فـــــروغ پـروردیـد
ُلکنـت افتـــــــــاد در زبان ِ سخـن
کـم کمَـک بسـته شـد دُکـان ِ سخـن
نغمــــه سـنجان لـب از سخـن بسـتیـد
وانکه بگشـود لـب ، دهــن بسـتیـد
فرید خراسانی
ایـلام. بهـــار 1362
No comments:
Post a Comment