راسـت خـواهـی ؟ ناسپاسی کـرده ایـم
نـاروا ، حـق ناشـناسـی کـرده ایـم
مـلکِ جَـــم ، میــــــراثِ ُملایان شـده
عــــرصه گاه ِ ایـن تهـی مغـزان شـده
فتنـــــه هــــا در کار ِ ایـران کـرده انـد
جـای جـای ِ ُملک ، ویـران کـرده انـد
هــــــر که را ُحـّب وطـن در دل بُـوَد
دوزخ و بیغــولـه اش منــــــزل بُـوَد
رســـم ِ میهـن دوسـتی ، افسـانه شــد
ُمـلکِ جـم ، بیگانه را کاشـانه شــد
گــــریه بایـد کــــــرد بـر حـال ِ وطـن
سخـت آشــفـته سـت ، احـوال ِ وطـن
نیسـت دسـتی ، آسـتیـن بـالا زنَـد
بیـخ ِ ایـن ایـران ســتیـزان بَـرکَنَـد
کشـور ِ یعـقـوب را مـــــردی نمـانـد
شـهسـواران را بجــــز گـردی نمـانـد
کـو نشـان از هیبـتِ ســــردارهــــــا ؟
ســربـداران ، بابکـان ، صفـّـارهـــــا
آن َیـل ِ نـامـی صلاح الـدّیـن چـه شـد ؟
وان دلاور ُگـردِ مـــرد آئیـن چـه شـد ؟
نـادر آن شـیـر خراسانی کجاسـت ؟
وان حماسـی ُگـرد ِ ایـرانی کجاسـت ؟
بسکه در احـوال مـا بیـــــداد رفـت
ای فغـان ِعـرض ِ وطـن بر باد رفـت
آرزو جـان ، حال پُـر دردی مــــراست
ســینـه مـالامــال ِ درد بـی دواسـت
َوه چـه روز و روزگـاری داشـتیـم
پیـش از ایـن هــا اعتبــــــاری داشـتیم
آن همـــــه جاه و جلال از دست رفـت
آبرو، فهــــــم و کمال از دسـت رفـت
خُـلقـم ازایـن خَـلق ِ دون تاری گـرفـت
تار و پـودم رنگِ بیــــزاری گـرفـت
تنگ شــد چـون چشـم ِ سـوزن حـوصـله
در دلـم افتــــــاده صـــــدهــــــا ولـوله
رغبتـم بـر هیچـکس بـر جـای نیسـت
بـر لبــــــم جـز ناله و ای وای نیسـت
با چنیـن دردی که دارم بـی شمـــــار
ای خوشـا آسـوده خفتـن در مـــــــزار
زنـدگـی را ، هیـچ مـایـل نیستـم
غـرق دردم ، فکـــــــر سـاحل نیستـم
زخـم خوردن یا که افسردن چه فرق ؟
زیسـتن ایـن گـونه با مُـردن چه فرق ؟
ادامه دارد...
فرید خراسانی
No comments:
Post a Comment