چونکه رسد سه شنبه شب! آتشی افروخته شود! مام وطن شاد شود! خشم فروخورده ما یکسره فریاد شود!
همدلی ایران ما!
همدلی کرد و بلوچ! آذری و گیلان ما!
مازنی و ترکمن و فارس و عرب!
ارمنی و بهائی و کلیمی و زرتشتیا!!
چونکه رسد سه شنبه شب!
شب همه شب!
این آئین ملی ما!
آتشی افروخته شود! مام وطن شاد شود!
خشم فروخورده ما! یکسره فریاد شود!
شعله ها پرواز کنند! شور دهند! شوق دهند!
همدلی آغاز شود!
تن ندهند به هر جفا، داد سخن سر دهند، سینه دل باز کنند!
زردی بیداد ستم! گشنگی و دردا و غم! یاد عزیز رفتگان، یا که اسیر در زندان!
دهند همی به آتشی! سرخی وز آن را طلبند! سرشار از آن نیروی سرخ!
پای کوبند، دست زنند، دست دهند در دست هم! شاد شوند بار دگر!
یاد عزیز مردگان! خسته زبیداد زمان! یاد همه زندانیان! یکسره فریاد شوند!
خسته ز ظلم جانیان! یورشی آغاز کنند! تا که رسند بر بام تو!
زمزمه ائی باز کنند! های شوند! هوی شوند!
نعره و فریاد زنند! آهای! آهای!؟
کدام دینی ای نا خدا؟! گفته ستم کنی به ما؟!
بر حال ما؟ بر مال ما!؟ بر جان فرزندان ما؟!
گفته که مظلوم بکشی؟! چون آرش بیست ساله را؟
گفته که مادر بگیری؟! چون زاده بود ندای ما؟!
گفته که مادر بزنی؟! چون مادر سهراب ما؟!
کدام دینی گفته اینو که حق رو ناحق بکنی؟!
اول بدزدی رای ما!! بعد هم جفا کنی به ما!
یا که حقوق کارگرا! بدی به دشمنای ما؟!
کدام دینی ای ناخدا گفته ستم کنی به ما؟!
بر جان ما، بر مال ما، در حق فرزندان ما؟!
با ش منتظر تا ببینی همدلی ایران ما!
آخ! راستی آقا!؟ فقط یه چیز دیگه! ساعت پنج دقیقه به دوازده است!!
وبسایت پارس دیلی نیوز , وبلاگ مرجان تهران
No comments:
Post a Comment